Alkollü Eğlence Mekânları Çalışanlarının Tükenmişlik Düzeyleri: Konya İli Örneği

Özet

Amaç – Bu çalışmanın amacı, alkollü eğlence mekânlarında çalışanların tükenmişlik düzeylerinin belirlenmesidir. Duygusal tükenme, düşük kişisel başarı hissi ve duyarsızlaşma boyutlarının çalışanların tükenmişlik düzeyleri üzerindeki etkileri ve bu boyutların demografik özelliklere göre gösterdiği değişimler araştırılmıştır. Yöntem – Araştırmada, Konya il merkezinde yer alan alkollü eğlence mekânlarında çalışan 267 kişiye tükenmişlik düzeylerinin tespit edilmesi amacıyla anket yapılmıştır. Katılımcıların demografik özellikleri ile tükenmişlik boyutları arasındaki ilişki ve düzeylerinin belirlenmesi için t-testi ve tek yönlü varyans analizi uygulanmıştır. Bulgular – Araştırma sonucunda yaş, medeni durum, eğlence sektörü tecrübesi, işyerindeki pozisyon ve işyeri türü ile tükenmişlik alt boyutları olan duygusal tükenme, duyarsızlaşma ve düşük kişisel başarı hissi boyutlarının her üçü arasında anlamlı ilişki olduğu belirlenmiştir. Duygusal tükenme düzeyi cinsiyet, aylık gelir ve öğrenim durumu ile anlamlı farklılık gösterirken; duyarsızlaşma düzeyi çalışma süresi ve farklı mekân tecrübesi açısından anlamlı farklılık oluşturmaktadır. Düşük kişisel başarı hissi düzeyi ise cinsiyet, aylık gelir, çalışma süresi ve farklı mekân tecrübesine göre farklılaşmaktadır. Tartışma – İnsanın doğrudan insana hizmet sunduğu bir yapıya sahip olan turizm sektöründe yer alan alkollü eğlence mekânı çalışanları, müşteri beklentileri, çalışma koşulları ve turizm sektörüne özgü diğer özellikler sonucunda tükenmişlik sendromuna sıklıkla rastlanılabilen bir profile sahiptirler. İşletme yöneticilerinin ve çalışanlarının tükenmişlik sendromu hakkında bilgilendirilmeleri ve destek almaları gerekmektedir. Genel çalışma koşullarının iyileştirilmesi, mekânlara yönelik kamu denetiminin arttırılması ve hizmet içi eğitim faaliyetleri ile tükenmişlik düzeylerinin azaltılması sağlanabilir.