Öz-Yeterliliğin İş Stresine Olan Etkisinde Algılanan Örgütsel Desteğin Aracılık Rolünün İncelenmesine Yönelik Model Önerileri

Özet

Amaç – İş süreçlerini etkileyen, öz-yeterlilik, iş stresi algısı ve algılanan örgütsel destek gibi bireysel değişkenler arasındaki ilişkiyi belirleyerek bir model önerisi geliştirmektir. Yöntem – Araştırma modelinin sınanması için rastgele örnekleme yöntemiyle 456 çalışana ulaşılmıştır. Demografik veriler incelendiğinde cevaplayanların %53’ü erkek, %66’sı evli, %67’si özel sektörde çalışmakta ve %90’ı lisans ve lisansüstü eğitim düzeyine sahiptir. Veri toplama aracı olarak yapılandırılmış soru formu kullanılmıştır. Soru formunun birinci bölümünde demografik bilgilere yönelik sorular ve ikinci bölümünde araştırma değişkenlerini test etmek için daha önce geliştirilmiş ve Türkçe geçerlilik ve güvenilirlikleri yapılmış olan ölçekler yer almaktadır. Elde edilen veriler ilgili paket program kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgular – Araştırmada elde edilen bulgular sonucunda, öz-yeterliliğin iş stresi üzerindeki etkisinin negatif ve anlamlı olduğu, öz-yeterliliğin iş stresi üzerindeki etkisinde algılanan örgütsel desteğin tam aracılık rolü olduğu tespit edilmiştir. Tartışma – Araştırmada öz-yeterlilik, iş stresi ve algılanan örgütsel destek değişkenlerine yönelik bir model önerisi ortaya konmuştur. İlgili yazında öz-yeterlilik inancını çalışma ortamında olumlu ve olumsuz etkilediği iki değişken ile ele alan bu çalışmanın hem yazın hem de uygulayıcılar açısından önemli olduğu değerlendirilmektedir.