Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi: Modelleme ile Gelişiminin Değerlendirilmesi

Özet

Amaç – Türkiye’de uygulanmakta olan Bireysel Emeklilik Sisteminin genel hatlarıyla incelendiği bu çalışma, katılımcı sayısındaki değişimin ve buna bağlı olarak Bireysel Emeklilik Sisteminin gelişiminin ortaya konulması amacıyla yapılmıştır. Bu çalışmada katılımcı sayısındaki değişim temelde üç dönem halinde ele alınmıştır. Bu dönemlere ilişkin olarak Bireysel Emeklilik Sisteminin gelişimi hususunda değerlendirmeler yapılmıştır. Yöntem – Bu çalışmada Bireysel Emeklilik Sisteminin gelişim modeli tahmin edilmeye çalışılmıştır. Bu doğrultuda istatistiksel analiz yöntemleri kullanılarak yapılan çözümlemede Emeklilik Gözetim Merkezi tarafından halka açık olarak paylaşılan verilerden katılımcı sayısı verileri kullanılmıştır. Bulgular – Çalışmada ele alınan dönemler için yapılan regresyon çözümlemesi neticesinde, ilk iki dönemde daha fazla olmak üzere genel olarak katılımcı sayısının pozitif yönlü bir gelişme gösterdiği tespit edilmiştir. Ancak üçüncü dönemin son aylarına doğru bir önceki zaman periyoduna göre katılımcı sayısının negatif yönlü bir performans sergilediği görülmüştür. Tartışma – Yapılan çözümlemeler neticesinde elde edilen bulgulardan hareketle katılımcı sayısının genel olarak pozitif yönlü bir gelişim göstermesi ve buna bağlı olarak Bireysel Emeklilik Sisteminin gelişimi, alanyazında yapılan diğer araştırmaların sonuçları ile kısmen benzerlik göstermektedir.